Lütfen Yardım Edin. Mutlaka Okuyun!, İzmir

Merhaba. Bunları vicdan azabı içinde yazıyorum. Eğer sorunu çözebilirsek üzerimden büyük yük kalkacak. Puik yaklaşık 1 yıldır ofisimin önünde idi ve aramızda hiç bir sorun yoktu. Sokak köpeği diyebiliyorum tam olarak ırkını kestiremediğimden ama av köpeğine benziyor. Çok zeki. Çabucak öğrenebiliyor. İlk zamanlar hiç problemimiz yoktu. Daha sonra ordan burdan büyük çöp poşetlerini getirip etrafa saçmaya başlayınca insanlar şikayet etmeye başladı. Bir şekilde toplayarak, Puik'e kızarak vs. sorunu minimize ettim. Gel zaman git zaman ofisin önündeki üstü kapalı alanı yuva belledi. Başka köpekler onu kovaladığında bir anda içeri dalıp sonra onlara havlamaya başladığına şahit oldum çok kez. Burada kendisini güvende hissediyor sırtını da bana yaslamış oluyordu. Komşulardan çok sevecen yaklaşanlar olmasıyla beraber "Ya sen buna neden ekmek veriyorsun" gibi bana müdahale etmeye çalışanlar da çıkıyordu. Apartman yöneticisi vs. gelip insanların şikayetlerini iletiyordu. Geçiştiriyordum... Puik'e çok iyi baktığım da söylenemezdi ama elime ne geçerse vermeye çalışıyordum, kışı soğukta geçirmemesi için kulübe bile yapmıştım. Her sabah beni karşılıyordu işe geldiğimde. Kepenkleri açmaya çalışırken koltuk altlarımdan girmeye çalışıyor insan gibi sarılıp sevgi gösterilerinde bulunuyordu. Komşular kulübeye de laf ediyorlardı ama geçiştiriyordum. Zamanla normal olarak Puik iyice sahiplendi bölgeyi ve sıkıntılar başladı. Artık ofise yeni bir müşteri ya giremiyor ya da canını zor içeri atıyordu. Çünkü Puik ne sokaktan geçene geçit veriyor ne de ofise kimseyi sokuyordu. Aslında ısırmayacağını adım gibi biliyorum. Ama insanlara anlatamadım. Koca koca adamlar, koca koca kadınlar karşılarında kaplan var gibi feryat figan ediyorlardı. Halbuki düm düz yollarına devam etseler hiç sorun yok. Her neyse. Korkan insanlara diyecek pek bir şey yok. Bilemeler sonuçta... Bu sıkıntı doğunca olur da ısırma vs olursa hayvan aşılı olsun bari diyerek belediyeyi aradım. Sağolsunlar aldılar küpesi takılmış olarak 3 gün sonra geri geldi. Kulübesini ofisi önünden alarak iki apartman arasında kalan açık bir alana yerleştirmek istedim. Bu saldırılarından ötürü sorumluluk almak istemiyordum. Hiç tanımadığım bir kadın gelerek " Kulübeyi koymasanız olur mu oraya, eve tüy gelir koku gelir" vs. dedi. 20 metre mesafeden, 5. kattaki eve tüy gidecekmiş. Böyle bir saçmalıkla gelen birine laf anlatmaktansa kulübeyi daha uzak bir yere koymayı tercih ettim. Zaten Puik de o kulübeyi kullanmaktan vazgeçip ofisin önünde ve çevresinde kendine korunaklı yerler bularak yaşamaya devam etti. Yine her sabah beni karşıladı, yine milleti kovaladı. Artık ofis önüne bir araba yanaşsa, birileri geçse dışarı çıkıp puik'i uzaklaştırmak zorunda kalmaya başlamıştım. Ofise bir şekilde girmeyi başarmış kişilere çıkışta refakat ediyordum. Yine öyle böyle idare ediyorduk. Ama sırf o var diye bir çok müşterinin başka yeri tercih ettiğine de eminim. O da pek umurumda değildi. Yoğunluk internet üzerinden. Kapı müşterisi gelmese de olur diyerek devam ediyordum ki... Bir gün 3-5 yaşlarında ufak bir kız çocuğu belirdi kapıda. Bir anda korku kapladı içimi ve kapıya yöneldim. Puik ortalıklarda yoktu ama ya bi yerden fırlayıp bu çocuğa saldırırsa diyerek kapıya yönelmeme kalmadı ki Puik'in hırlamasnı duydum. Çocuğun aklını almasına ramak kaldı. Eğer hissedip dışarı yönelmemiş olsaydım ısırmasa bile kötü şeyler yaşanabilirdi. Belki de ısırırdı küçük bir çocuk diye gözüne kestirip. Her neyse. Korkularımı ve sıkıntıyı az çok ifade ettim. Her ne kadar aslında çok akıllı ve sevecen bir canlı olsa da bu riskler beni belediyeyi tekrar aramaya itti. Detaylara girmeyeceğim ama gittikten sonra gözyaşlarımı tutamadım. Puik'in hiç bir suçu yok. Ben de dahil sorumsuz insanlar yüzünden şimdi hayatı berbat olmak üzere. Son durum şöyle: Onu seven bir komşumla beraber çiğli belediyesi veteriner işleri müdürlüğüne gittik. Puik'in aslında agresif diye tanımlanan hayvanlardan olmadığını ifade etmek için. Zira o şekilde alındığı için hayvan barınağına gittiği anda ölene kadar orda yaşamak zorundaymış yasa gereği. İstesem de tekrar sahiplenemiyormuşum. Yaklaşık bir hafta veteriner işlerinde kalacak ve durumuna göre ya eski ortamına salınacak ya da barınağa götürülecekmiş. Eski ortamına salınması da barınağa götürülmesi de onun için iyi olmayacak. Barınakta ölene kadar yaşaması burada insan görünümlü hayvanlar veya köpek çeteleri tarafından katledilmesinden daha iyi bile sayılabilir hatta. Yetiştirilebilir zekaya sahip, bekçi ve koruma özelliği bulunan, yaklaşık 2 yaşlarında olduğunu tahmin ettiğim bu hayvanı bir çiftliğe, bahçeli evi olan birine veya sizin uygun göreceğiniz herhangi bir hayvanseverin bakımına kavuşturabilirsek benden mutlusu olmayacak. Tanıdığı çocuklarla ve insanlarla ilişkileri mükemmeldir. Yanlış anlaşılma olmasın. Sadece tanımadığı insanlara koruma içgüdüsüyle havlamaktadır. Isırma vb bir vakası yoktur. Lütfen yardım edin. Mahalledn tanıdığı bir çocukla oynarken... http://www.petarkadas.com/fotolar/2014//13******88.jpg