Karamık Kerim Yuva İstiyor!, İstanbul
Bursa'dan geldim, otobüsten inip ayağımı yere basar basmaz karşıma çıkan ilk şey Haftasonu için gittiğim Bursa'dan döndüm, akşam 8 gibi levent'te kanyonun orada Nilüfer'in servisinden indim, elimde valizler, ayağımı yere basar basmaz karşımda duran bir bebek. bir adam köpişe kış kış diyip ayağıyla itekliyor, arabalar...ın arasında, yolun kenarında, ezilmek üzere. hemen gidip kucağıma aldım. hemen suratımı yalamaya başladı. nasıl orada bırakabilirim. ne annesi yanında, ne kardeşleri... tek başına şehirin ortasında. ezilmesi an meselesi. aldım atladım taksiye, dooooğru veterinere. yolda aradım veterinerimiz cem bey'i. saolsun hemen bekliyorum dedi. köpiş arabayı hiç yadırgamadı, hatta kumaş bir zemin o kadar hoşuna gitti, yumuşacık buldu ki. hemen yayılıp uyudu. veterinere vardığımızda arabadan inmek hiç istemedi. ilk iş tartıldı. genel muayenesi yapıldı. iç parazit ilacı(hapı) yutturuldu. dış parazit ilacı (damla) yapıldı. kulaklarındaki ve pati ve kollarındaki yaralara ilaç sürüldü. sonra pansiyon kısmına alındı. bol bol mama ve su verildi. 2 de küçük kemik koyduk. biraz da resim çektik. şuanda veterinerde pansiyonda. erkek olan bu köpişimiz 3 aylık civarıymış. ciddi bir sağlık sorunu gözükmüyor. yalnızca çok çok aç ve susuzdu. ve baya zayıf. benden ayrılmak hiç istemedi. ilaçları yapılırken gelip bana sokuldu hep. çok çok insancıl. sevgiye aç. hemen kendini sevdiriyor. o daha çok minik bir bebek. yuva arıyorum bu bebişe. istanbulda çok yoğun çalışıyorum, bir apartman dairesinde oturuyorum. bir kedim var. sık sık seyahatteyim. bu yüzden mutlaka bir yuva bulmam lazım. çok sevileceği bir yuva arıyoruz çok acilen. duyurabilir misiniz? şuanda istanbulda avrupa yakası maslak tarafında bir veteriner kliniğinde pansiyonda kalıyor. Türkiye'nin her yerine sahiplendirilebilir.
