Tatlı Oglan Yenı Aılesını Arıyor Ankara Yuvalandı, Ankara
Bir adım yok benim. &#***0;Evlere giren&#***1; diyorlar bana. Eskiden bir sahibim, bir yuvam vardı. Çoook uzakta kaldı şimdi o günler. Sahibim, ailem yok artık. Yuvam dağıldı. Beni de sokakta bıraktılar. Geçen yıl kış sonuydu terkedildiğimde. Üzerinden bir bahar, bir yaz geçti. Acımı kalbime gömdüm, hayatta kaldım. Ama şimdi yeniden kış geldi. Sokakta yapamıyorum ben, dahası ne yapıldığını da bilmiyorum. Ap...artmanların kapı önlerinde bekleyip &#***0;beni içeri alın, donuyorum, korkuyorum...&#***1; diye yalvarıyorum. Açık bulduğum kapılardan apartmanlara, hatta kaşla göz arasında evlerin içine giriyorum. Bir umut &#***0;belki beni kapı dışarı etmezler, etmezler de şu kışı çıkarırım...&#***1; diyorum. Ama, olmuyor, her yerden kovuluyorum. Girdiğim bir apartmanda şakacı çocuklar beni asansöre kapadılar. Bütün gece asansörde kaldım. Artık korkudan mı yoksa sıkıştığımdan mı bilinmez asansöre kakamı yaptım. Beni bulduklarında bitmiştim zaten korkudan bir de tekme yedim üstüne, günlerce topalladım. Apartmanlardan birinde iyi birisi var, geceleri gizlice içeriye alıyor beni. Kapı önlerinde paspasların üstünde sabahlıyorum, yeniden o kapıların ardındaki hayatın içinde olmayı, sevilmeyi hayal ederek. Ama geçen sabah açılan bir kapıdan daha önce görmediğim bir kadın çıktı. Beni görünce feryat figan ortalığı ayağa kaldırdı. Bir de üstüne bayıldı ayılınca da ağladı iyi mi... Kedi fobisi varmış. Hemen faturam kesildi, bir daha asla alınmamak üzere kapı dışarı oldum. Kadın &#***0;korkuyorum&#***1; dedi ya iş bitti. Oysa ben de korkuyorum, sokaklarda sürülerle gezen köpeklerden, açlıktan, soğuktan ve en kötüsü de yalnızlıktan. Ama duyuramadım sesimi. Ben şimdilik geçici olarak bir hukuk bürosuna yerleştirildim. Ama burada da uzun kalamam. Gelen gideni çok bol burasının. Ayak altında olmayayım diye bir odaya kapatıyorlar beni. Ağlıyorum ben, insanların yanında olmak, kucaklarına çıkmak, sevilip okşanmak istiyorum. Lütfen bana yuvanızı açın. 2-3 yaşlarında ve erkeğim. Eski sahiplerim tarafından kısırlaştırılmışım. Beni evinize alırsanız çok iyi bir dost olurum. Size kapağı açılan konserve mamanın sesini taaa metrelerce uzaktan nasıl duyup da koşa koşa gelebildiğimin sırrını bile verebilirim. Ayrıca buradaki iyi yürekli avukat ablanın hayatında gördüğü en sevecen, en cana yakın kediymişim ben. Lütfen....
