Bir ağustos günüydü; dostlukların,sevgilerin ve inançların Ağustos sıcağında kardan adam gibi eridiği o bildiğiniz "ağustos çıkmazı" idi.
O günlerde bile içim dünyanın dönüşüne,düzenine karşı buz tutmuştu.
Yüreğimi ateşleyecek, bendeki külleri Roma'yı yakan alevlere dönüştürecek bi' kıvılcıma; tetikleyice ihtiyacım vardı.
O anda üzerine "yanıcı madde" dökülmüş yüreğime saldırdın. MOLOTOF KOKTEYLİM benim.
Yaşama bağladın ya sen beni bu bana yeter aga!
Çıkmaz sokaklarda geziyorda olsak en azından yalnız değiliz.
Karşılıksız sevgiyi ben senden öğrendim.Yalnız kalma korkusu histerik bi' hal alacaktı gelmeseydin.
Ateşleyicim benim.
Molotof'um.