cengiz Ç.

Doğduğumda ilk fark ettiğim annemin ve kardeşlerimin o buz gibi viranedeki sıcaklığı oldu.çok soğuktu biz yalvarırcasına bizi ısıt diye annemize sokulduğumuzda çaresiz annemiz buz gibi diliyle bizi yalıyarak ısıtmaya çalışıyordu ama bilmiyordu ki bizi biraz olsun ısıtan onun çaresizlikten üzerimize döktüğü gözyaşlarıydı tabi daha sonra onlarda soğuktan buz gibi olup üzerimize yapışıyordu.yine bir gün annemin sütüyle biraz doyduktan sonra ısınmak için kardeşlerimden birine sokulduğunda onun benden daha soğuk olduğunu fark ettim.daha sonra gözümü ilk açtığımda bazı adamlar gördüm(sadece görünürde adamlar)annem ise onlara titreyerek,yavrularıma bişe yapmayın diye yalvararak bakıp yere sindiğini far ettim.demekki onlardan korkulmalıydı ama neden bilmiyorum sonra adlarının İNSAN olduğunu öğrendiğim bu adamlara karşı içimde bi sevgi vardı.konuşurlarken hiç görmediğim babamın buralardaki en güçlü pitbull olduğunu duydum,demekki bende kardeşlerimde annemde pitbullduk.annem zorla çiftleştirilmesine rağmen yinede bize bakmaya çalışıyordu. YALNIZLIK Birlikte doğduğum diğer 4 kardeşim açlıktan ve soğuktan öldükten daha doğrusu buradan kurtulduktan sonra ve bende biraz daha büyüyünce beni annemden aldılar annemim ulumaları halen kulağımda.beni ilk ellerine aldıklarında onlara kuyruğumu sallayıp ellerini soğuk dilimle yalamak istedim ama çok sert bi tokat beni durdurdu.beni kuyruğumdan hava kaldırıp karanlık bir yere savurup attılar.burada benim gibi başka pitbullarda vardı.,fakat kardeşlerim değildi. Ve hepimiz çok aç ve susuzduk.bir gün bir yere beni kuyruğumdan bağlayıp uzağıma pis kokulu bir şey koydular tek bildiğim o şey kesin yiyecekti ama uzanamıyordum uzanıp alamıyordum ama onu o pis kokulu şeyi çok istiyordum,keşke kuyruğum daha uzun olsa diyordum.en sonunda yemeğe ulaştığımda kuyruğumun bağlandığı yerin ucunda sallandığını fark ettim ama sonunda yiyeceğe ulaşmıştım.ama artık bir kuyruğum yoktu.kuyruklarımızdan sonra kulaklarımızıda teker teker kaybettik.birbirlerimizin inlemelerini feryatlarını duydukça titreyerek birbirimize titreyerek sokuluyorduk. Birgün önümüze bir leğen su koydular ve içinde yiyecek vardı.ben ve günahının pitbull olduğunu zannettiğim diğer 9 arkadaşım o suyu ve içindekini bitirdiğimizde suyun kaynar içindeki yiyeceğinde biber ezmesi olduğunu duyduk.acı içinde kıvranırken aynı adamlar aramıza sopalarla saldırıp bizi iyice dövdüler kanımın aktığını ikinci kez orda gördüm ama içimden bir ses son olmadığını söylüyordu. SALDIR-YE ONU-PARÇALA-TUT ONU Bazılarımız açlığa dayanamadı ve öldü.birgün çok büyük bi pitbull gördüm yara bere içindeydi.saldır dedikleri şeye saldırdığında yiyecek veriliyordu ama o kocaman dişleriyle bile yemekten zorlanıyordu.demekki bunu yapınca yiyecek verilicekti.bizde bu söylenenleri yaptık saldır-parçala-ye onu.bir yaşına kadar hep aynı şeyler. VE SONUNDA KURTULUŞ Bir gün beni dar ve küçük bir kafese koyup bir yere götürdüler.ve ben son üç gündür hiç birşey yememiştim yani hiç saldırmamıştım.karşımda bir pitbull vardı oda bir kafesin içindeydi.o emirler sonunda geldi tut onu.beklediğim şeydi yemek vakti gelmişti açlıktan gözüm dönmüştü o bana hırladıkça bende ona hırlıyor ve saldırmak için bekliyorduk.daha önce hiç başka bir pitbulla dövüşmemiştim ama artık o pis şeylere ulaşmak istiyordum iğrenç kokulu şeylere.sonunda kafeslerimiz açıldı ve dövüş başladı.artık neresi olursa ısırıyor tırnaklarımda yaralıyordum ama bende ölümü hissediyordum sonunda birimiz pes edicektik .ama ben her şeye rağmen yaşamak istiyordum,tabi o dişler boynuma saplanıncaya kadar fışkıran kanımı gördükçe artık benim içinde kurtulma vakti diyordum artık bu dünyadan gidiyordum son nefesimde kuyruğumun kalan kısmını sallıyor kardeşlerimin gittiğini düşündüğüm güzel yiyecekler veren insanların sıcak yatakların olduğu yere gidiyordum son anımda gerçekten günahım pitbull olmakmı diyordum insanlara..

• Detaylar
• 6 gönderi
• 23-12-85
• Yaşadığı yer Türkiye